Intro
De droom is het op zetten van 10 groeikernen langs de rivier in Gambia
Elke groeikern moet als financiële drager beschikken over een Eco-lodge van 20 kamers en een in de nabijheid gelegen groente tuin, waarbij direct werk( inkomen) wordt verstekt aan een grote groep dorpsbewoners nabij deze groeikern
Tussen de groeikernen moet een geregeld vracht transport plaatsvinden.

Een droom hebben is mooi. Maar hoe zorg je ervoor dat een droom verwezenlijkt wordt? In dit hoofdstuk willen we duidelijk maken hoe ZeeGam dit denkt te realiseren en wie en wat ZeeGam daarvoor nodig heeft.

Met een goede planmatige opzet willen we mensen overtuigen dat het realiseren van de millenniumdoelen in Gambia mogelijk is door uw eigen persoonlijke inbreng.

(wat zoekt ZeeGam)
(praktisch vragen)

Door planmatige opzet is veel ontwikkeling te bereiken in Gambia.
ZeeGam denkt dat in overleg met een dorp goed is te bepalen wat er echt nodig is om een project op te starten. De dorpelingen kunnen veel zelf als er maar een doel gesteld wordt, in gezamenlijk overleg kunnen we dan vast stellen wat er ontbreekt. Dat zal altijd geld zijn, maar een onderzoek naar mogelijkheden om het met minder geld te doen kan al veel kosten besparen voor de opstart maar ook voor de toekomstige bedrijfsvoering.
(Bedrijven opstarten)

Het verschil tussen dromen en realiseren in Afrika is groot.

Het verschil tussen ons als ontwikkelingswerker en de Afrikanen is groot.
“Het omgaan met tijd en afspraken, met plannen en organiseren; het ombuigen van het korte termijn denken van Afrikanen in lange termijn denken is een probleem dat niet een twee drie kan veranderen”.

Ontwikkelingswerk is een proces van jaren… Afrika leeft immers veel meer van dag tot dag! Wanneer we in Gambia echt iets voor elkaar willen krijgen zullen we vertrouwen van de Gambianen  moeten winnen. Niet alleen vertrouwen in ons (als westerling met sponsorgeld), maar ook in zichzelf, in de leiding en in elkaar als dorpsgemeenschap. Dit vraagt van ons dat we openstaan, respect hebben voor hun waarden en ons willen inleven in hun manier van leven. We moeten flexibel zijn en een lange adem hebben. Maar het vraagt óók dat we met de Afrikanen overleggen, hen coachen en hen leren dat het project van hun is en tot slot dat we, als het moment daar is, deze verantwoordelijkheid aan hen durven overdragen. Nee, ontwikkelingswerk is niet simpel! Vaak zijn er geen eenvoudige antwoorden te vinden en soms is het antwoord anders dan je dacht of in een richting die je niet uitkomt. Ik denk dat alleen in een oprechte interesse in hun manier van leven en behoefte aansluiting gevonden kan worden in het oplossen van problemen van Afrikaanse aard. En dat wij steeds in ons handelen in de gaten houden dat we de vrouwen en de mannen binnen ons project niet afhankelijk maken van onze hulp. “Wanneer ze zelf het belang gaan inzien van hun ontwikkeling en daar verantwoording voor nemen, ja, dán hebben we iets voor Afrika bereikt!”

Wij willen kennis brengen naar Afrika, de afrikaan hier mee leren werken en het doel bewaken, pas dan zal Afrika op lange termijn kunnen profiteren van ons en hun werk. Wij als ZeeGam denken daarbij aan een eigendom overdracht na 25 jaar aan de mensen die hier ook actief mee bezig zijn. Praktisch betekend dit het overdragen aan de komende generatie. Omdat de Afrikaan in korte termijn denkt zullen we hem dus moeten betalen voor het bouwen aan de toekomst van zijn kinderen.
ZeeGam wil dit doen door sterk te concentreren op infrastructuur van langlopende projecten, de sponsoring gaat  dan voor al naar betaling van dag loon voor de opbouwmedewerkers, zij moeten dan met hun loon beslissen wat belangrijk is voor alledag, feesten, scholen bouwen, kinderen naar school, hospitaal sponsoren, eigenvervoermiddelen, huisvesting, sparen  enz.